لطفا به ادامه مطلب بروید و لذت ببرید از هنر رزم پرثوآ...

اصول مهمی که باید در زمان انجام تمرینات کششی رعایت نمود.:

1_ کشش را بدون احساسات درد انجام دهید.

2_ تمرینات  کششی را آرام و ملایم اجرا کنید

3_ تمرینات کششی را در هر زمان و مکانی که مایل هستید بعد از گرم کردن انجام دهید.

4_ در حین اجرای تمرینات کششی هرگز نفس را در سینه حبس نکنید.

5_ در زمان کشش، تمرکز شما باید به عضلاتی باشد که تحت کشش قرار میگیرند.

6_ هر تمرین کششی را در حدود 10 تا 30 ثانیه ادامه دهید.

7_هر تمرین کششی را 3 تا 5 بار تکرار کنید.

نکات مهمی که در خصوص انعطاف پذیری باید دانست:

1_ عدم فعالیت و تحرک موجب کاهش انعطاف پذیری میشود.

2_ انعطاف پذیری با افزایش سن معمولا  در افرادی که فعالیت بدنی ندارند کاهش میابد.

3_زنان معمولا از مردان همسن خود ، از  انعطاف پذیری بیشتری برخوردار هستند.

4_چربی بیش از  حد معمولا انعطاف پذیری را کم میکند

5_انعطاف پذیری ضعیف در بدن ضعیف وجود دارد

6_ انعطاف پذیری ضعیف اغلب با افزایش درد و انقباض عضلانی توام است.

7_ انعطاف پذیری زیاد ممکن است مضر باشد

8_داشتن انعطاف پذیری از آسیب های عضلانی ،مفصلی جلوگیری میکند.

9_ انعطاف پذیری به کاهش کوفتگی عضلانی کمک میکند.

10_ مهارت های رزمی اغلب به سطح بالای انعطاف پذیری نیازمند است.

تمرینات کششی اغلب به صورت دو نفره نیز انجام میشود.

باید توجه داشت برای انجام تمرینات کششی باید عضلات کاملا گرم و آماده باشند.

=>  نرمش های عمومی تن ( آمــ ــرتو)

برای انجام تکنیک های گوناگون رزمی به بدنی نیرومند و دارای قابلیت انعطاف در جهات مختلف نیازمندیم.

در هنگام شروع نرمش عضلات ممکن است بر  اثر ساکن بودن بدن، (نشستن یا ایستادن) به مدت طولانی فاقد هرگونه آمادگی  لازم باشد . بنابراین در ابتدا باید بدن را  گـــــــــــــــرم کرد. گرم  کردن بدن برای انجام فعالیت های ورزشی موثر است.

  الف) گــــرم کـــردن بـــدن

اصولا بدن در حال استراحت دارای  اینرسی(لــخــتی) خاصی می باشدو امکان افزایش ناگهانی ظرفیت انجام فعالیت  بدنی میسر نیست. لذا بدن در این حالت به زمان خاصی نیاز دارد. تا به حالت  کاراییی فیزیولوژیکی مطلوب برسد.

بنابراین گرم کردن به : ( مجموعه  فعالیت هایی اطلاق میگردد که فرد ورزشکار را از نظر جسمی و روانی برای آغاز تمرینات اصلی یا مسابقه آماده مینماید)

==>  اصول کلی گرم کردن :

•    گرم کردن باید ۱۵تا ۲۵ دقیقه قبل از فعالیت اصلی انجام بگیرد.

•    حداقل ۵ دقیقه مانده به شروع تمرینات اصلی فعالیت گرم کردن باید خاتمه یابد.

•    در گرم کردن از فعالیت های قدرتی و استثنایی بدنسازی باید اجتناب شود.

•    گرم کردن نباید مختص به یک قسمت از اندام یا عضوی از بدن باشد.

•    گرم کردن در رزمی با سایر رشته های ورزشی متفاوت است

•    گرم کردن باید متناسب با وضعیت جسمانی و سن ورزشکار باشد

•    افراد مبتدی باید از گرم کردن شدید اجتناب کنند

•    برای گرم کردن ابتدا با گرم کردن عمومی و سپس با گرم کردن ویژه ادامه دهید.

در جلسه هماهنگی رزم  پهلوانی پرثوآی کشور  که به ریاست دکتر نادر شکری وبا حضور مسئولین استان ها برگزار گردید  تعدادی از کمیته ها معرفی شدند: و دبیری  رزم پهلوانی پرثوآ به سید مهدی اسلامیان رسید. این موفقیت را به جامعه ورزش استان کهگیلویه و بویر احمد و پرثوآ کاران و همچنین استاد اسلامیان تبریک و تهنیت می گوئیم.

منبع موثق:http://www.partoa-sh.blogfa.com

و

http://www.iranpartoa.ir

به ادامه بروید............

شالبند سفید – شالبند سبز – شالبند قهوه ای – شالبند مشکی – شالبند سرخ

1.شالبند سفید:

شالبند سفید یعنی درجه ی همراهی که هنرآموز از ابتدا با فرمولهای علمی و اصولی ورزش و در جهت تربیت جسم و روان خود اغاز مینماید.این مرحله به معنی آشنائی همراه با مقدمات فنون پرتوآ است و این مرحله دارای فنون متنوع رزمی است و هنر جو از هر حیث و هر جهت آماده رزم و فراگیری حرکات سخت و طاقت فرسا ست. 

2.شالبند سبز:

شالبند سبز مرحله ی راهدانی است هنرآموز پس از طی مراحل هفتگانه پرتوآ به شالبند سبز رهنمون می شود, شالبند سبز یعنی درک احوال بدن و دریافت راه و رسم تربیت جسم و روح است. شالبند سبز روئییدن در فضای جسمی و فکری است .شالبند سبز ورود به عالم فعالیت که راهدانی رابه همراه دارد.شالبند سبز درک مقام تعلیم پرتوآ به علاقمندان آن است و این مرحله خود گویای عروج اندیشه بسوی اندیشیدن برتر است.

3.شالبند قهوه ای:

شالبند قهوه ای یعنی سوزاندن خامی های جسم و روح و گذر از لحظه های نا آرام و آشوبگر نادانیهاست.شالبند قهوه ای درک لحظه هاست که می تواند زمان را به چنگ آورد و دقایق عمر را دوران ساز نماید .در این مرحله انسان هرگزبه دنبال جدال و نا آرامی نیست در این مرحله قدرت تن در صورتی معنا بخش است که تابع روان باشد و روان نیزبا تکیه به قدرت تن در حال تعالی است. این مرحله را مرحله ی راهبانی می گویند .

4. شالبند مشکی :

شالبند مشکی به معنی درک  تاریکی های زمان است زیرا ما اعتقاد داریم که انسان شدن تعلیمات ویژه ای را می طلبد و گذر ازجهل ونادانی یعنی  آگاهی به ظلمت و تاریکی های زمان است. فنون شالبند مشکی یعنی نبرد برای بدست آوردن شایستگی های انسانی و درک نیروهای نهفته و پنهان که زوایای مخفی حیات انسان را تشکیل می دهد.

5.شالبند سرخ:

شالبند سرخ یعنی باروری به جهات مختف جامعه انسانی و باور به خود آمدن تا مرحله ی خودآئی است .شالبند سرخ فراتر از مرز فنون پرتوآ و قدرت های جسم و روح انسانی است .شالبند سرخ مرحله درک امواج کیهانی و انرژیهای  آسمانی است.در شالبند سرخ قوانین مادی و تصاویر تولید یافته توسط آدمی بر تن و روان انسان اثری از خود به جای نمی گذارد بلکه آنچه که قابل بیان است فقط انرژی و امواج است این مرحله انهدام سردی وجود و ایجاد جوشش در روان است.شالبندسرخ یعنی ابداع و نوآوری از سوی جهانیان بر مبنای یافته و آموخته های پرتوآ که محور آن ابداع 3000 تکنیک ترکیب و عکس العمل سازی است وبه کسی که  این مرحله را پیموده باشد جهانبان می گویند.

به نام خدا

پارسی:

آشنایی با ورزش رزم پهلوانی «پرثوآ»

فلسفه نامگذاری پرثوآ

کلمه «پرثوآ» (Parthowa) وازه باستانی ایرانی است که در کتیبه‌های داریوش استفاده شده است و به مروز زمان (در فارسی امروزی) به پهلوانی بدل شده که به معنی «جنگجوی با فضلیت» است.

«پرثوآ» ورزش ملی ایران و در حقیقت فراتر از تاریخ و سنت این کشور و شاخص ملی آن به شمار می‌آید که به شدت نیز مورد احترام است.

مؤسسه بین‌المللی پرثوآ تصمیم دارد روش این ورزش را ترویج دهد و در جهت پیشرفت سلامت بشر گام بردارد.

ایده اصلی ارائه ورزش رزم پهلوانی (پرثوآ) در سال 1360 توسط استاد فقید «پهلوان رحمت شکری» که از پیشکسوتان و پهلوانان ورزش بومی محلی باستانی بود ارائه گردید.

در آزن زمان شش تن از فرزندان وی در رشته‌های مختلف رزمی مشغول فعالیت بودند و به صورت مداوم به تمرینات رزمی می‌پرداختند. ابتدا، استاد آنان را با شیوه‌های کشتی سنتی و مبانی ورزشهای پهلوانی آشنا کرد و توصیه نمود تا ضمن آشنایی با هنرهای رزمی مشرق زمین، به مطالعه در شیوه‌های رزمی مناطق بومی ایران زمین بپردازند و آنرا بازیابی نمایند شیوه‌هایی که ریشه در تاریخ ازمنه ایران داشته است.

بر این اساس «پایه گذاران این هنر» این ایده را توسعه دادند تا بدانجا که تحقیقات در این زمینه منتهی به ارائه شیوه جدیدی از رزم ایرانی (که نشأت گرفته از اصول رزم ایران در ادوار گذشته بود) گردید که آنرا «پرثوآ» می‌نامند.

هنر رزم پرثوآ چیست؟

رزم پهلوانی پرثوآ، برآمده از شیوه‌های رزم سنتی، بومی و محلی ایرانیان است. از جمله، آیین‌های رزم پهلوانی خراسان (چوخه و رقص شمشیر)، مازندران (لوچو و لیفا)، کردستان (رقص هل پرکه)، گیلان (گیل مردی)، سیستان و بلوچستان (رقص چوب)، بختیاری (خلعت پرت کن)، لرستان، ترکمن (رقص خنجر) و ... که تلفیقی از فرهنگ رزم ایرانی و با حرکات موزون آیینی و برگرفته از آداب و سنن دیرینه ایرانیان است که به صورت با سلاح و بدون سلاح انجام می‌شوند. از نظر فنی در این رشته نه تنها از کلیه ضربات دست و پا برای غلبه بر حریف بهره گرفته می‌شود بلکه با ریتمی موزون از رقص و پای مخصوص رزم باستانی، در صورت تماس نزدیک با حریف، از فنون گیر و پرتاب و خاک نیز استفاده می‌شود. سلاح‌هایی که در این رشته به کار گرفته می‌شوند نیز از سلاح‌های خاص ایرانی بوده که از دیرباز مورد استفاده جنگجویان و هنروران قرار می‌گرفت.

از جمله این سلاح‌ها: شمشیر (کتاره)، شمشیر (تنگادو)، چوب کوتاه (دوچوب)، چوب بلند (لیفا)، تیراندازی با کمان (در حال سوارکاری) و ... می‌باشد.

مراحل ارتقاء در پرثوآ

مراحل پیشرفت و ارتقاء ورزشکاران پرثوآ در سه مرحله تبیین شده است:

مرحله اول (توانایی): که تمرکز بر تمرینات، آمادگی جسمانی و انعطاف بدنی، تکنیک و تاکتیک‌های مبارزاتی دارد که هدف آن رسیدن به بالاترین درجه قدرت تن می‌باشد.

مرحله دوم (دانایی): که تمرکز بر توسعه آمادگی جسمانی و ارتقاء تکنیک‌ها و تاکتیک‌های مبارزاتی و انجام تمرینات تمرکزی به منظور ارتقاء فکر برای رسیدن به بالاترین قدرت فکری و علوم ورزشی دارد.

مرحله سوم (بینایی): تمرکز دارد بر دو موضوع اساسی:

1- رسیدن به بالاترین مرحله رزم جهت آموزش و ارائه فنون و مهارتهای جدید رزمی.

2- رسیدن به مراحل بالای فضایل اخلاقی (پهلوانی) است.

ميگويند: توآ سرزميني است كه خورشيد نور خود را براي اولين بار از آنجا تابانيد.

ميگويند: خدايان بجز سرزمين توآ همه كره زمين را نفرين كردند...

ميگويند: توآ سرزميني است كه خورشيد نور خود را براي اولين بار از آنجا تابانيد.

ميگويند: خدايان بجز سرزمين توآ همه كره زمين را نفرين كردند.

 ميگويند دروازه شهر توآ بروي هيچ كس باز نميشود؛ فقط در آغاز هر صبح دختر زيباي

شهر توآ در لباس حرير قرمز و گيسوان افشان در بالاي ديوار هفت متري و عرض هفت پائي قرار ميگرفت و يك تار موي خود را بخارج از ديوار شهر رها مي كرد؛ اين تار مو كليد دروازه شهر توآ بود و هزاران راز و رمز در آن نهفته بود و مردم ديگر بترتيب وارد معبد افسانهاي توآ ميشدندو با مراسم پر شكوهي سوگند مي خوردند تا با ناپاكان بجنگند واز فكر خود در برابر تجاوزات دفاع كنند...... و در آغاز هر تاريكي دختر شهر توآ بنام پرتومآ با حمايلي از حرير سياه  پياله آتشي را بدست مي گرفت و تا آغاز روشنائي بروي يك نقطه ديوار معبد مي ايستادو خيره بظلمت شب نگاه مي كردو آفتاب هستي بخش را مي جست ... در اين هنگام مردان جنگاور معبد در گروه هاي هفت نفري و با لباسهاي سياه و شال هاي سبز و مشعل هاي سرخ و پا هاي برهنه

بحركت و پاسداري در مي آمدند.... اسرار مبارزه اين پاسداران شهر توآ تا به امروز بر

كسي معلوم نشده است.

چيني ها مي گويند:آشيانه توآ پر از اسرار است وچيني ها اين افسانه را تا ابد بخاطر

 سپرده اند و ميگويند : روح زنان و مردان توآ به ديوارهاي اين معبد چسبيده است...

چيني ها ميگويند: مردم شهر توآ زنده اند و مارا به اراده خود دارند.

چيني ها مي گويند:آشيانه اصلي مردم شهر توآ در آسمان هفتم است و اين آشيانه زميني را آنان براي همه انسانها ساخته اند...ولي مردم نفرين شده خدايان از ورود به اسرار هستي اين معبد ميترسند..

روزي پير معبد شادا گفت: بشنويد صداي پير توآ راكه خطابه ميخواند ......

بشنويد صداي اصلي يك انسان را كه راز هستي بخش را ميداند و فرياد زد: ما   اينجاييم  ...اينجاييم ... ولي وقتي پير شاد در چهره پيروان خود نگريست صورت

حيرت انگيز ديد و اشك ريخت چون سيرتي نديد.  

چيني ها ميگويند: بترسيد از خشم شالبندهاي كانگ فو پرتوآ ... بترسيداز قرباني شهر توآ و دختر پرتوآ ، و پس از آن پرتوآي در برج بزرگ شهر توآ زانو ميزند و سپس بجاي دختر زيباي شهر توآ  شالبند قرمزي با دو موي سپيد و سياه در برج توآ ظهور مي كند. 

(موي سياه علامت فكر و موي سپيد علامت جنگ شهر توآ است)

در كتاب(گونگ توآ) يا كتاب تولد آدمها و خدآيان يغني فكر آنها آمده است:

نگاه كنيد: قرباني شهر توآ يعني پرتوآ ي پاك و لطيف را 

نكاه كنيد: عظمت تكامل اين انسان را                

نگاه كنيد: صورت مهر و زيبائيهاي پرتوآ را 

نگاه كنيد: شالبندهاي سبز ـ قهوه اي ـ سياه و سرخ را  

نگاه كنيد: سرزمين پاك توآ را كه با انديشه لطيف آتش حيات گرديده است 

نگاه كنيد: خدايان مردم سرزمين توا را   

نگاه كنيد:  همه ستارگان و همه مردم سرزمين ستارگان را كه حيات دارند و در

هفت آسمان امواج و در تبديل روح ما آهنگ جاويدان دارند.

 سپس" اوكي ما " پيام آور شهر توآ  فرستاده خود يعني" اوسي ما " را بنزد بزرگ

فرمانرواي سرزمين نفرتها ميفرستد .

 داستان شجاعت " اوسي ما " اسرار غير قابل درك انسانهاست.

گويند : اوسي ما نقابي سياه،چكمه و شالبند سياه بدون سلاح از دروازه شهر توآ يكه

 و تنها از بين مردم سرزمين نفرتها ميگذرد.مردم سرزمين نفرتها انتظارحادثه بزرگي را

مي كشيدند.مردم نفرت زده فقط بنا به عادت فرمان روايان بدون فكر و درك خود، سنگ و خار و تيغ و نيزه به اوسي ما مي زدند ...    

 اوسي ما تربيت شده شهر توآ چون پاكي را از كره خاكي گرفته و نفرت را به شمشير بدان  داده است...اوسي ما در برابر بزرگ فرمان رواي سرزمين نفرتها قرار مي گيرد.

خورشيد خدايان از سياه چال اين مردگان ميگذشت. اوسي ما ميدانست كه در مقابل

فرمانروايان سرزمين نفرتها قرار مي گيرد ...

گويند:هنگامي كه اوسي ما نقاب سياه را از صورت خود برميدارد، بزرگ فرمانرواي

سرزمين نفرتها از نور آقتاب صورت اوسي ما كور مي شودوفقط صداي او را ميشنود كه مي گويد: اي كمترين مردم سرزمين نفرتها نگاه كن زباله انديشه ات را ونگاه كن جنگ و نفرت آفريده انديشه ات را كه جهل و ناداني بر قدرت تفكر بي كرانه زنجير زده است ...

سپس اوسي مآ  خطاب به سامورائي ها ميگويد : شمشير خود را در برابر خورشيد

 بگيريد و به نور آن نگاه كنيد، من نشان دهنده آن نورم، نه خون .

 چون اگرخون به تيغه شمشير بريزد نور از بين خواهد رفت و حقايق دفن خواهد شد .

گويند : از آن پس ساموائيها از ديدن صورت زيبا با اندام ورزيده و كلمات انديشه اوسي ما چهره ننگين خود را در نقاب سياه مخفي كردند و بزرگ فرمانرواي سرزمين نفرتها بمنظور آن همه جنايت شمشير سامورائي خود را بدل فرو ميبرد .

پرتوآ در زبان دوره ي هخامنشيان به معناي پهلوان است . پس رزم ما رزم پلوانان

اصيل ايراني است و به آن مي باليم . به روايت مورخان ايرانيان در زمان هخامنشيان

فنوني را در جنگ به كا رمي بردند كه به رزم پهلواني ايران معروف بوده است.

ما ايراني هستيم به رزم پهلواني ايراني خود افتخار مي كنيم.

کونگ فو يعني چه؟

در زبان چيني به شخصي که در رشته ي خاصي مهارت داشته باشد، معادل کاربرد معنايي واژه ي هنرمند در ايران که به صاحب فضيلت در رشته اي هنرمند مي‌گويند. کونگ فو را اگر بخواهيم به فارسي ترجمه کنيم ريشه ي آن در قسمت کونگ به معناي دانايي و فو به معناي طريقت و راه و روش بايد جستجو کنيم، پس کنگ فو يعني راه و روش دانايي.

و تعريف کونگ فوپرتوآ:

در پارتيان به اشخاص قدرتمند در رشته‌هاي خاص مثل تيراندازي و اسب سواري که صاحب مقام و درجه و برتري بودند، پرتو يا پهلو مي‌گفتند. پس کونگ فوپرتوآ: يعني طريقت دانايي پهلوانان نخبه (نخبگان دانايي و پهلواني) .

رابطه کونگ فوپرتوآ با دين ومذهب و اخلاق چيست؟

 کونگ فوپرتوآ، ريشه در پهلواني و جوانمردي دارد، پس بي شک حضرت علي (ع) به عنوان الگوي دين و مذهب و جوانمردي صاحب دم و نفس ماست و حتي شيوه‌ي سنتي فوپرتوآ که پرشوآ ناميده مي‌شود از مرام و زور خانه ي مولا سرچشمه مي‌گيرد تا جاييکه ورزشکاران اين رشته با پوشيدن شلوار باستاني به مبارزه با شياطين بيرون و درون مي‌روند.

ويژگي اساس کونگ فو در مقايسه با ديگر رشته‌هاي ورزشي چيست؟

ديگر رشته‌هاي رزمي‌اصولا ضرباتي کنترلي دارند ولي در کونگ فو ضربات غيرکنترلي، دوراني و موج دار و يا داراي چرخش خاصي در بدن است که هم فيزيکي و هم متافيزيکي مي‌باشد.

به نام ایزد هستی بخش

اندکی درباره ی هنررزم باستانی پرثوآ

پارتها بر سلوکیان جانشین اسکندر غالب شدند.آنان تازمان مرگ تمرینات جنگی وشکار راجزء زندگی می شمردند کلمه پهلوان از پرثو که همان پارتی اشکانی می باشد گرفته شده است.پارتها وپرتوها دوست داشتند که همه آنان را پهلوان (پرثوآ) بدانند و بخوانند»1،5 ازکتاب تاریخ تربیت بدنی وورزش ازانتشارات دانشگاه « امروز ورزش از مهم ترین عوامل زیر بنایی است که توجه همگان رابه خود جلب نموده است چراکه تحقق آرمانهای هر ملتی  جز درپرتو برومندی نسل مقدور نمی باشد.برهمین مبنا لازم است برای ایجاد زمینه های مناسب وبمنظور ساختن انسانهایی که قادر به تحقیق اهداف شرع انور می باشد وپیدایش انسانهایی شجاع،موحد،متقی وثابت قدم ونیز تقویت انگیز وروحیه ورزشی در بین جوانان،اهمیت وجایگاه ویژه ای برای ورزش های رزمی بین جوانان  وطن قائل شویم . اعتقاد به توانایی ایرانیان، کسوت واندیشه پاک صدور فرهنگ غنی ایران ازطریق گسترش فرهنگ لباس،سخن،دین وپرچم،مارا برآن داشت تا سبکی تکمیلی بااندیشه ای نو وتکنولوژی ونوآوری در وتدهای علمی سبک های رزمی وعلوم تربیت بدنی پس از سالیان سال تفحص وتحقیقات ، رشته پرثوآ  رابه شکل جدیدی ارائه دهیم. پرثوآ به معنای پهلوان وپهلوانی ایرانی است که همان ورزش رزم باستانی وپهلوانی می باشد.آغاز پرثوآ مدیون زحمات برادران شکری است که متخصص روشهای مختلف رزمی بوده وپس از کنکاش و تحمل مشقت فراوان بتوانست سیستم باستانی پرثوآ راابلاغ نمایند.این سبک براساس اساسنامه ارائه شده و مصوب ،دارای 30 خط می باشد که شامل تکنیک های پایه ،سلاح سرد وتکنیک های پنج حیوان است.

تکنیک های پرثوآ،باوجود زیبایی خاص خود،متکی بر سرعت ،قدرت،انعطاف وتمرکز و آرامش تن دراندیشه بوده و اصل اساسی دربرنامه های مبارزات و مسابقات براصل رعایت ایمنی،بهداشت روحی وجسمی فرد ورزشکار طراحی شده است.